Stiltegebieden
Stiltegebieden zijn beschermde gebieden waarin natuurlijke geluiden overheersen. Het woord ‘stilte’ betekent niet dat er helemaal geen geluid in het gebied waarneembaar is, maar staat voor de afwezigheid van storende, voor de omgeving vreemde geluiden. Stiltegebieden staan onder druk: het worden er minder én ze worden steeds minder stil. In 2011 riep het IPO op om de kwaliteit van stiltegebieden te versterken. Nu, 5 jaar later, is onderzocht hoe het ervoor staat met de Randstedelijke stiltegebieden.
Stiltegebieden zijn gebieden met een bijzondere waarde: zo ze zijn een tegenhanger van een steeds drukker wordende leef- en werkomgeving, kunnen ze de belevingswaarde van een landschap vergroten en stellen ze stilte en rust voor toekomstige generaties veilig.
Sinds de aanwijzing van de stiltegebieden halverwege de jaren ‘80 is de omvang van deze gebieden en de mate waarin deze gebieden stil zijn, geleidelijk aan afgenomen. In 2006 waarschuwde de Gezondheidsraad dat bij ongewijzigd beleid in 2030 ongeveer 30% van het areaal aan stiltegebieden niet meer stil zal zijn. In 2011 heeft het Interprovinciaal Overleg (IPO) het rapport Een luisterend oor voor de stilte uitgebracht. In dit rapport wordt een oproep gedaan aan de provincies om samen met betrokkenen op zoek te gaan naar manieren om stilte beter te benutten.
Het beleid voor de stiltegebieden wordt bepaald door de provincie en zij heeft daarbij veel beleidsvrijheid. Zie hier het filmpje.
Het stiltegebiedenbeleid varieert dan ook per provincie. Er kunnen drie beleidsrichtingen worden onderscheiden:
Loslaten: Zie hier het filmpje. Als de provincie minimaal invulling wil geven aan het stiltegebiedenbeleid, kan bijvoorbeeld het aantal regels worden verminderd of versoepeld. Ook is het denkbaar dat stiltegebieden worden afgeschaft of verkleind.
Behouden: Zie hier het filmpje. Dit beleid richt zich primair op het behoud van de stilte in stiltegebieden.
Benutten: Zie hier het filmpje. Als de provincie de stilte in stiltegebieden meer wenst te benutten, zal de provincie het beleven van de stilte intensiever stimuleren. Er kan bijvoorbeeld meer bekendheid aan stiltegebieden worden gegeven. Ook kan de provincie initiatieven waarin de stilte een rol speelt, stimuleren. Daarnaast kan de provincie de toegankelijkheid van een stiltegebied verbeteren. Stiltegebieden kunnen ook worden ingezet om het bereiken van andere beleidsdoelen te ondersteunen.
Het eindrapport, inclusief de aanbevelingen, de reactie van GS en het nawoord van de Rekenkamer, de infographic en de provincievergelijking, kunt u hieronder downloaden.
